ordynacja podatkowa

ordynacja podatkowa, ustawy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu
s. 1/151
Dz.U. 1997 Nr 137 poz. 926
Opracowano na
podstawie: tj. Dz. U.
z 2012 r. poz. 749,
1101, 1342.
USTAWA
z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Ordynacja podatkowa
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa normuje:
1) zobowiązania podatkowe;
2) informacje podatkowe;
3) postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową i czynności sprawdzające;
4) tajemnicę skarbową.
Art. 2.
§ 1. Przepisy ustawy stosuje się do:
1) podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz bu-
dżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub okre-
ślania uprawnione są organy podatkowe;
2) (uchylony);
3) opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i
opłatach lokalnych;
4) spraw z zakresu prawa podatkowego innych niż wymienione w pkt 1, nale-
żących do właściwości organów podatkowych.
§ 2. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, przepisy działu III stosuje się
również do opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa, do któ-
rych ustalenia lub określenia uprawnione są inne niż wymienione w § 1 pkt 1
organy.
§ 3. Organom, o których mowa w § 2, przysługują uprawnienia organów podatko-
wych.
§ 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń pieniężnych wynikających ze
stosunków cywilnoprawnych oraz do opłat za usługi, do których stosuje się
przepisy o cenach.
2013-01-28
©Kancelaria Sejmu
s. 2/151
Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) ustawach podatkowych – rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków,
opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot,
przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę
opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki orga-
nów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następ-
ców prawnych oraz osób trzecich;
2) przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw po-
datkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez
Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących pro-
blematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na
podstawie ustaw podatkowych;
3) podatkach – rozumie się przez to również:
a) zaliczki na podatki,
b) raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność
podatku w ratach,
c) opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe;
4) księgach podatkowych – rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatko-
wą księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których
prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów,
obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci;
5) deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informa-
cje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa po-
datkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci;
6) ulgach podatkowych – rozumie się przez to przewidziane w przepisach pra-
wa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których
zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości
podatku, z wyjątkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, oraz
innych odliczeń stanowiących element konstrukcji tego podatku;
7) zwrocie podatku – rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot po-
datku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a
także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podat-
kowego;
8) niepodatkowych należnościach budżetowych – rozumie się przez to niebę-
dące podatkami i opłatami należności stanowiące dochód budżetu państwa
lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikające ze stosunków
publicznoprawnych;
9) działalności gospodarczej – rozumie się przez to każdą działalność zarob-
kową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w
tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarob-
kową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek,
nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospo-
darczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców;
2013-01-28
©Kancelaria Sejmu
s. 3/151
10) cenie transakcyjnej – rozumie się przez to cenę przedmiotu transakcji zawie-
ranej pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów prawa
podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, po-
datku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług;
11) podmiocie krajowym – rozumie się przez to podmiot krajowy w rozumieniu
przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób
fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych oraz zagraniczny za-
kład, w rozumieniu tych przepisów, położony na terytorium Rzeczypospoli-
tej Polskiej;
12) podmiocie zagranicznym – rozumie się przez to podmiot zagraniczny w ro-
zumieniu przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowe-
go od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych oraz za-
graniczny zakład podmiotu krajowego w rozumieniu tych przepisów, poło-
żony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
13) dokumencie elektronicznym – rozumie się przez to dokument elektroniczny,
o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informaty-
zacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr
64, poz. 565, z późn. zm.
)
).
Art. 3a.
§ 1. Deklaracje określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 3 mogą być
składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
§ 2. Organ podatkowy lub elektroniczna skrzynka podawcza systemu teleinforma-
tycznego administracji podatkowej potwierdza, w formie dokumentu elektro-
nicznego, złożenie deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporzą-
dzenia, rodzaje deklaracji, które mogą być składane za pomocą środków ko-
munikacji elektronicznej, mając na względzie potrzebę stopniowego upo-
wszechniania elektronicznej formy kontaktów z organami podatkowymi oraz
częstotliwość składania deklaracji.
Art. 3b.
§ 1. Deklaracja składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej powinna
zawierać:
1) dane w ustalonym formacie elektronicznym, zawarte we wzorze deklaracji
określonym w odrębnych przepisach;
2) jeden podpis elektroniczny.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z mini-
strem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501,
z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz.
1131 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 185, poz. 1092 i Nr 204, poz. 1195.
2013-01-28
  ©Kancelaria Sejmu
s. 4/151
1) (uchylony);
2) sposób przesyłania deklaracji i podań za pomocą środków komunikacji elek-
tronicznej;
3) rodzaje podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone poszcze-
gólne typy deklaracji lub podań.
§ 3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w § 2, minister właściwy do spraw
finansów publicznych powinien uwzględnić:
1) potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności
danych zawartych w deklaracjach i podaniach oraz potrzebę ich ochrony
przed nieuprawnionym dostępem;
2) limity wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu
podatku wynikających z deklaracji i rodzaj podatku, którego dotyczy dekla-
racja, a także wymagania dla poszczególnych rodzajów podpisu określone
w przepisach o podpisie elektronicznym, w szczególności dotyczące wery-
fikacji podpisu i znakowania czasem.
Art. 3c.
(uchylony).
Art. 3d.
Składanie deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej wójtowi, bur-
mistrzowi (prezydentowi miasta), staroście, marszałkowi województwa regulują od-
rębne przepisy.
Art. 4.
Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzo-
wana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem
zdarzenia określonego w tych ustawach.
Art. 5.
Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowią-
zanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo
gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach
prawa podatkowego.
Art. 6.
Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świad-
czenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wyni-
kające z ustawy podatkowej.
Art. 7.
§ 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna
niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych ob-
owiązkowi podatkowemu.
2013-01-28
©Kancelaria Sejmu
s. 5/151
§ 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymie-
nione w § 1.
Art. 8.
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca
osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do
obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie
organowi podatkowemu.
Art. 9.
Inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemają-
ca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia
go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Art. 10.
§ 1. Wprowadzenie zryczałtowanej formy opodatkowania nie pozbawia podatnika
możliwości dokonania wyboru opodatkowania na zasadach ogólnych.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli ustawy podatkowe nie przewidują możliwo-
ści wyboru przez podatnika formy opodatkowania.
Art. 11.
Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi
inaczej.
Art. 12.
§ 1. Jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy
obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpi-
ło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.
§ 2. Terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim
tygodniu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu.
§ 3. Terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim
miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego
dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.
§ 4. Terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku,
który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w
ostatnim roku nie było – w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień.
§ 5. Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od
pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach
wolnych od pracy.
§ 6. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało:
1) wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego, a
nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru;
2) nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone
w polskim urzędzie konsularnym;
2013-01-28
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

anio102.xlx.pl