organizacja pomocy w szkole

organizacja pomocy w szkole, języki obce dla dzieci, programy edukacyjne dla dzieci, sylaby arkusze

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Małgorzata Ro
Ň
y
ı
ska
Szkoła wobec uczniów z dysleksj
Ģ
Filozofia szkoły przyjaznej uczniom z dysleksj
Ģ
powinna zmierza
ę
w kierunku osi
Ģ
gania
sukcesu, a nie unikania niepowodzenia. Wymaga to od dyrekcji i ka
Ň
dego nauczyciela
odpowiedniej wiedzy, otwarto
Ļ
ci, tak by ka
Ň
dy potrafił rozpozna
ę
dziecko ryzyka dysleksji
oraz wiedział, jak
Ģ
strategi
ħ
nale
Ň
y zastosowa
ę
, aby jak najlepiej pracowa
ę
z tym dzieckiem.
Dla zwi
ħ
kszenia skuteczno
Ļ
ci oddziaływa
ı
szkoła powinna nawi
Ģ
za
ę
kontakt z osobami
i instytucjami fachowo udzielaj
Ģ
cymi pomocy dzieciom z dysleksj
Ģ
(np. poradnia
psychologiczno-pedagogiczna, Polskie Towarzystwo Dysleksji).
Dobrze zaplanowana i przemy
Ļ
lana „szkolna polityka” wobec zagadnienia dysleksji mo
Ň
e
powodowa
ę
,
Ň
e problemy b
ħ
d
Ģ
o wiele łatwiejsze do pokonania.
W szkołach, które s
Ģ
Ļ
wiadome problemu dysleksji, dzieci dyslektyczne mog
Ģ
uczy
ę
si
ħ
z sukcesem. Edukacja mo
Ň
e by
ę
pozytywn
Ģ
sił
Ģ
– energi
Ģ
dla ka
Ň
dego, bez obni
Ň
ania
standardów wymaga
ı
czy pozostawiania kogo
Ļ
z tyłu. Działanie pedagogów z wyobra
Ņ
ni
Ģ
,
zaanga
Ň
owaniem w oparciu o partnersk
Ģ
współprac
ħ
z rodzicami mo
Ň
e zako
ı
czy
ę
si
ħ
powodzeniem dla ka
Ň
dego ucznia z dysleksj
Ģ
.
Wielu nauczycielom mo
Ň
e wydawa
ę
si
ħ
trudne, aby kształci
ę
z powodzeniem wszystkich
uczniów, w tym równie
Ň
tych z dysleksj
Ģ
. Tymczasem wdro
Ň
enie prostych działa
ı
, opisanych
poni
Ň
ej, w ka
Ň
dej szkole mo
Ň
e usprawni
ę
i udoskonali
ę
nauczanie i uczenie si
ħ
wszystkich
dzieci jednocze
Ļ
nie.
Koordynator wspieraj
Ģ
cy uczniów z dysleksj
Ģ
Pełen sympatii, wykazuj
Ģ
cy zrozumienie, maj
Ģ
cy wiedz
ħ
i dobr
Ģ
znajomo
Ļę
problemu
koordynator (nauczyciel, pedagog szkolny, terapeuta), który posiada taki status wewn
Ģ
trz
szkoły, odpowiedzialny jest za udzielanie wsparcia uczniom ze specyficznymi trudno
Ļ
ciami w
uczeniu si
ħ
. Jego pomoc mo
Ň
e by
ę
bardzo efektywna i skuteczna.
Jednak
Ň
e koordynator wymaga specjalnego szkolenia i do
Ļ
wiadczenia, aby w pełni rozumie
ę
zasi
ħ
g i obszar trudno
Ļ
ci w uczeniu si
ħ
osób z dysleksj
Ģ
.
Jest odpowiedzialny za dokonanie oceny trudno
Ļ
ci dzieci, przygotowywanie indywidualnych
programów nauczania, a nast
ħ
pnie udzielanie pomocy potrzebuj
Ģ
cym, poprzez wł
Ģ
czanie ich
do wyt
ħŇ
onej i intensywnej pracy na zaj
ħ
ciach terapeutycznych uwzgl
ħ
dniaj
Ģ
cych
wielozmysłowe uczenie si
ħ
.
Koordynator powinien równie
Ň
by
ę
w
Ļ
cisłym kontakcie z wychowawcami i nauczycielami
przedmiotu, a tak
Ň
e dostarcza
ę
pomysłów i materiałów, jak najlepiej pomóc uczniom pokona
ę
trudno
Ļ
ci na zaj
ħ
ciach edukacyjnych.
Koordynator mo
Ň
e tak
Ň
e aran
Ň
owa
ę
systematyczne spotkania pomi
ħ
dzy rodzicami,
nauczycielami i specjalistami (równie
Ň
spoza szkoły), aby dzieli
ę
si
ħ
pomysłami i
koordynowa
ę
strategie wsparcia. Pozwoli to wszystkim zaanga
Ň
owanym pracowa
ę
razem
jako zespół.
Praktyczne wskazówki dla koordynatora
1.
Porozmawiaj z nauczycielami ucz
Ģ
cymi dziecko na temat przejawów trudno
Ļ
ci
w nauce wyst
ħ
puj
Ģ
cych na zaj
ħ
ciach szkolnych.
2.
Porozmawiaj z rodzicami i dzieckiem o trudno
Ļ
ciach, które towarzysz
Ģ
mu w
szkole i w domu podczas nauki. Dowiedz si
ħ
, na czym polegaj
Ģ
, przejrzyj
zeszyty dziecka i prace literackie, plastyczne. Zdob
Ģ
d
Ņ
informacje na temat
sposobów radzenia sobie z trudno
Ļ
ciami przez dziecko. Ustal wzajemne
oczekiwania.
3.
Pomó
Ň
zrozumie
ę
rodzicom, czym objawia si
ħ
ryzyko dysleksji, dysleksja oraz
jakie s
Ģ
mo
Ň
liwe sposoby udzielania pomocy.
4.
Rozwa
Ň
z rodzicami mo
Ň
liwo
Ļę
rozpoznania problemu w poradni
psychologiczno-pedagogicznej, przedstaw korzy
Ļ
ci kompetentnej diagnozy.
5.
Przedstaw formy pomocy, na które dziecko mo
Ň
e liczy
ę
w szkole i na
sprawdzianie czy egzaminie.
6.
Wyja
Ļ
nij, na czym polegaj
Ģ
zaj
ħ
cia korekcyjno-kompensacyjne, jaki jest ich
cel.
7.
Zaproponuj rodzicom i dziecku zawarcie kontraktu dotycz
Ģ
cego dobrej
współpracy, pomocnego w osi
Ģ
gni
ħ
ciu sukcesu szkolnego dziecka.
Szkolenie nauczycieli
Je
Ň
eli szkoła jako priorytet zamierza zapewni
ę
sukcesy i osi
Ģ
gni
ħ
cia wszystkim swoim
uczniom, to konieczno
Ļ
ci
Ģ
jest systematyczne zdobywanie wiedzy na temat dysleksji przez
ka
Ň
dego nauczyciela.
Wychowawcy i nauczyciele poszczególnych przedmiotów powinni uczestniczy
ę
w
regularnych spotkaniach o charakterze informacyjnym i szkoleniowym w celu poznania i
zrozumienia problemu dysleksji oraz zaznajomienia si
ħ
z mo
Ň
liwo
Ļ
ciami modyfikowania
metod nauczania oraz uwzgl
ħ
dnienia ró
Ň
nych stylów uczenia si
ħ
uczniów wewn
Ģ
trz ich klas.
ĺ
wiadomy nauczyciel
ĺ
rodowisko szkolne mo
Ň
e uczniom sprzyja
ę
w osi
Ģ
ganiu sukcesów b
Ģ
d
Ņ
niepowodze
ı
, w
szczególno
Ļ
ci tym z dysleksj
Ģ
.
ĺ
wiadomy
nauczyciel potrafi stworzy
ę
korzystne warunki do
udanego uczenia si
ħ
dla wszystkich dzieci, nie tylko tych z dysleksj
Ģ
.
Sposoby i strategie sprzyjaj
Ģ
ce uczeniu si
ħ
ucznia z dysleksj
Ģ
:
-
Zach
ħ
caj uczniów do
Ļ
wiadomego dokonywania oceny metody, jakiej b
ħ
d
Ģ
u
Ň
ywa
ę
do
uczenia si
ħ
.
-
Upewnij si
ħ
,
Ň
e dyslektyczne dziecko siedzi we wła
Ļ
ciwym miejscu w stosunku do tablicy
i obok odpowiedniej osoby, dla maksymalnej koncentracji.
-
Rozpoczynaj ka
Ň
d
Ģ
lekcj
ħ
od zarysowania zakresu tre
Ļ
ci i zako
ı
cz podsumowaniem.
-
Naucz uczniów sporz
Ģ
dzania dobrych notatek i sprawdzaj, jak oni je robi
Ģ
.
-
Zach
ħ
caj do stosowania metod czytania, aby wyszuka
ę
informacje – przeczyta
ę
pobie
Ň
nie
i pilnie prze
Ļ
ledzi
ę
wzrokiem „słowo za słowem”.
-
Zach
ħ
caj uczniów do pisania krótkich wniosków pod koniec ka
Ň
dego tematu czy dyskusji,
a tak
Ň
e podsumowania odnosz
Ģ
cego si
ħ
do cało
Ļ
ci rozdziału, w ten sposób ucze
ı
posiada
gotowe notatki do powtórzenia.
-
Przed sprawdzianem sprawd
Ņ
, czy uczniowie maj
Ģ
kompletne notatki. Zaproponuj,
Ň
eby
pytali ciebie o pomini
ħ
te, opuszczone i niezrozumiałe dla nich punkty lub prosili o pomoc
w wyja
Ļ
nieniu nieczytelnych notatek.
-
Przypominaj uczniom o efektywnych powtórkach i
ę
wicz z nimi techniki egzaminacyjne.
-
Upewnij si
ħ
,
Ň
e dzieci dyslektyczne wiedz
Ģ
o tym i ubiegaj
Ģ
si
ħ
o udogodnienia na
egzaminie z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym.
-
Poinformuj dzieci o miejscach, gdzie mog
Ģ
uzyska
ę
pomoc i porad
ħ
od profesjonalisty,
który rozumie problem dysleksji.
-
Je
Ļ
li wiesz,
Ň
e dziecko mo
Ň
e lepiej wykona
ę
zadanie, nie akceptuj pracy na ni
Ň
szym
poziomie. Stawiaj przed nim zadania, a ono zrozumie, czego si
ħ
oczekuje i jak praca mo
Ň
e
by
ę
udoskonalona lub poprawiona.
-
Szukaj okazji do pochwał i budowania samooceny.
-
Oczekuj sukcesu.
-
Oceniaj prace pisane w klasie pod wzgl
ħ
dem zawarto
Ļ
ci, a nie ortografii; koncentrowanie
si
ħ
na obydwu rzeczach w tym samym czasie mo
Ň
e by
ę
niemo
Ň
liwe dla uczniów z
dysleksj
Ģ
.
-
Oceniaj pozytywnie – zaznaczaj to, co jest dobre ni
Ň
skre
Ļ
laj to, co jest złe, doceniaj tak
Ň
e
wysiłek, jaki został wło
Ň
ony w prac
ħ
.
-
Sprawdzaj wiedz
ħ
ustnie, kiedy tylko jest mo
Ň
liwo
Ļę
.
-
Pami
ħ
taj,
Ň
e odrabianie prac domowych zajmuje du
Ň
o wi
ħ
cej czasu uczniom z dysleksj
Ģ
i
dlatego mog
Ģ
by
ę
niekompletne.
-
Pomagaj uczniom odkrywa
ę
ich własny styl uczenia si
ħ
.
-
Pozostawiaj notatki na tablicy tak długo, jak to jest mo
Ň
liwe – dysleksja przyczynia si
ħ
do
dłu
Ň
szego czasu przepisywania.
-
Zapisuj starannie notatk
ħ
na tablicy. U
Ň
ywaj kolorowej kredy do zapisywania ró
Ň
nych
fragmentów tekstu na tablicy, to ułatwia uczniom dokładne przepisywanie.
-
Zapisuj na tablicy wyrazy kluczowe w sposób czytelny, wyra
Ņ
nie.
-
Upewnij si
ħ
,
Ň
e dziecko dobrze widzi zapis na tablicy.
-
Przeznaczaj odpowiednio du
Ň
o czasu na to,
Ň
eby ucze
ı
mógł przepisa
ę
zadanie domowe.
-
Przygotuj kserokopi
ħ
podsumowuj
Ģ
cych krótkich notatek, lecz rozdawaj je pod koniec
lekcji, aby uczniowie uwa
Ň
nie słuchali, zamiast je czyta
ę
.
-
Przygotuj list
ħ
kluczowych poj
ħę
dla twojego przedmiotu.
-
Stosuj arkusze
ę
wicze
ı
przygotowane komputerowo lub odr
ħ
cznie w sposób przejrzysty,
tzn. w szerokich polach z odpowiednim odst
ħ
pem (np. co drug
Ģ
lini
ħ
).
-
Mów z twarz
Ģ
zwrócon
Ģ
do klasy i utrzymuj kontakt wzrokowy,
Ň
eby skupi
ę
uwag
ħ
uczniów.
-
Rozbij zło
Ň
one instrukcje na proste i zrozumiałe cz
ħĻ
ci.
-
Minimalizuj wszelkie zakłócenia lekcji (np. szmer, rozproszenie, znudzenie, zm
ħ
czenie).
-
Wa
Ň
ne instrukcje formułuj jasno i zwi
ħŅ
le.
-
Zach
ħ
caj uczniów do nauki własnej z wykorzystaniem technik audiowizualnych –
magnetofonu do nagrywania mowy, komputera do pisania tekstu.
-
Zach
ħ
caj i wprowadzaj „pomoc kole
Ň
e
ı
sk
Ģ
”.
-
Nie kpij, nie o
Ļ
mieszaj i nie b
Ģ
d
Ņ
uszczypliwy, nie stosuj sarkazmu („Nie, ty znowu! Ty
znowu swoje!”).
-
Nie zmuszaj dziecka z dysleksj
Ģ
do czytania na głos, je
Ļ
li nie jest ch
ħ
tne.
-
W pisemnej pracy oznaczaj tylko ilo
Ļę
bł
ħ
dów na marginesie, nie podkre
Ļ
laj ich
czerwonym długopisem, poniewa
Ň
bł
ħ
dy si
ħ
utrwalaj
Ģ
, a ponadto jest to szczególnie
zniech
ħ
caj
Ģ
ce i deprymuj
Ģ
ce dla ucznia.
-
Nie ka
Ň
dziecku z dysleksj
Ģ
przepisywa
ę
pracy jeszcze raz.
-
Nie porównuj dziecka z dysleksj
Ģ
z innymi uczniami lub jego rodze
ı
stwem.
-
Nie mów zbyt szybko – ucze
ı
z dysleksj
Ģ
ma trudno
Ļ
ci z zapami
ħ
taniem i zrozumieniem
szybkiej mowy.
-
Nie ignoruj sygnałów,
Ň
e dziecko traci koncentracj
ħ
uwagi albo nie rozumie.
-
Nie pracuj z dzieckiem przez długi czas bez przerw.
-
Nie oczekuj zawsze natychmiastowej odpowiedzi, daj dziecku czas na zastanowienie i
zebranie my
Ļ
li.
Warunki sprzyjaj
Ģ
ce uczeniu si
ħ
na lekcji:
Przeciwwskazania, zabrania si
ħ
:
Bibliografia:
1.
Bogdanowicz M., Adryjanek A., Ucze
ı
z dysleksj
Ģ
w szkole. Poradnik nie tylko dla
polonistów, Wydawnictwo Pedagogiczne OPERON, Gdynia 2004.
Bogdanowicz M., Adryjanek A., Ro
Ň
y
ı
ska M., Ucze
ı
z dysleksj
Ģ
w domu. Poradnik
nie tylko dla rodziców, Wydawnictwo Pedagogiczne OPERON, Gdynia 2007.
3.
Bogdanowicz M., O dysleksji, czyli specyficznych trudno
Ļ
ciach w czytaniu i pisaniu-
odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli, Linea, Lubin 1994.
4.
Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie, Wydawnictwo
Harmonia, Gda
ı
sk 2003.
5.
DYSLEXIA. Strategies for Success In Schools, DYSPEL asbl The Dyslexia and
Special
Needs Support Group Luxembourg 2002
6.
Fisher R., Uczymy jak si
ħ
uczy
ę
, WSiP, Warszawa 1999.
7.
G
Ģ
sowska T., Pietrzak- St
ħ
pkowska Z., Praca wyrównawcza z dzie
ę
mi maj
Ģ
cymi
trudno
Ļ
ci w czytaniu i pisaniu, WSiP, Warszawa 1984.
8.
Grabałowska K., Jastrz
Ģ
b J., Mickiewicz J., Wójcik M.,
Ę
wiczenia w czytaniu i
pisaniu, Dom Organizatora, Toru
ı
1994.
9.
Jak pomóc dziecku z dysortografi
Ģ
, pod red. Turewicz W., O
Ļ
rodek Doskonalenia
Nauczycieli, Zielona Góra 2000.
10.
Logopedia. Pytania i odpowiedzi, pod red. Gałkowski T. ,Jastrz
ħ
bowska G.
Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 1999.
2.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

anio102.xlx.pl